Ontdek de veelvoorkomende redenen achter de jeuk van uw hond. Leer dat sommige oorzaken van jeuk snel kunnen worden aangepakt, maar dat andere voortdurende verzorging vereisen en dat bepaalde rassen vatbaarder zijn voor jeuk dan andere...
26 jan 2024
Ben je ooit de hele nacht wakker geweest door het geluid van je hond die constant likken en kauwen op zichzelf? Zo ja, dan kunt u zich inleven in de frustratie die dit veroorzaakt bij veel huisdiereigenaren, naast het aanzienlijke ongemak dat overmatige jeuk kan veroorzaken bij uw hond.
In dit artikel bespreken we hoe jeuk eruit kan zien, wat de veelvoorkomende en ongewone oorzaken van jeuk zijn en hoe u uw hond de broodnodige verlichting van jeuk kunt geven.
Om te weten wanneer je een dierenarts moet inschakelen voor je jeukende hond, moet je eerst de verschillende symptomen van pruritus (jeuk) kunnen herkennen. U kunt de volgende symptomen opmerken:
Jeuk is een symptoom, geen specifieke ziekte. Er zijn tal van mogelijke onderliggende oorzaken van jeuk bij honden, wat de diagnose en behandeling even frustrerend kan maken voor de hond, de hondeneigenaar en de dierenarts. Hieronder volgen enkele van de meest voorkomende oorzaken van jeuk bij honden:
Verschillende soorten huidparasieten, of ectoparasieten, kunnen jeuk veroorzaken bij je hond. Vlooien, mijten en luizen zijn drie veelvoorkomende ectoparasieten die de huid en het haar van honden kunnen binnendringen en matige tot ernstige jeuk kunnen veroorzaken. Vlooien en luizen zijn met het blote oog te zien, maar mijten (waaronder Demodex en Sarcoptes) kunnen alleen onder een microscoop worden geïdentificeerd.
Vlooien en vlooienbetenallergie: Deze kleine parasieten voeden zich met het bloed van de hond en kunnen jeuk, haaruitval en secundaire huidinfecties veroorzaken. Sommige honden kunnen ook een allergie of "overgevoeligheid" ontwikkelen voor vlooienbeten (specifiek vlooienspeeksel), bekend als vlooienallergie dermatitis. Hoewel de meeste honden in zekere mate zullen krabben als gevolg van vlooien, hebben deze honden een meer significante reactie die leidt tot intense jeuk.
Schurftmijten: De twee meest voorkomende soorten huidmijten bij honden zijn Demodex en Sarcoptes, die soms worden aangeduid als Demodectic Mange ("rode schurft") of Sarcoptic Mange ("schurft"). Demodex zijn mijten die in of vlakbij de haarfollikel leven, terwijl Sarcoptes een gravende mijt is die dieper in de huid kruipt. Beide kunnen jeuk veroorzaken, maar hevige jeuk komt vaker voor bij Sarcoptische schurft. Honden hebben van nature kleine aantallen Demodex op de huid, maar infectie en klinische symptomen ontstaan als de besmetting te groot wordt, meestal bij jonge dieren of dieren met een verminderde weerstand.
Allergieën zijn een veel voorkomende oorzaak van jeuk bij honden als er geen vlooien of andere ectoparasieten zijn geïdentificeerd. Allergieën bij honden worden vaak onderverdeeld in twee categorieën - voedselallergieën en omgevingsallergieën (ook bekend als atopie of atopische dermatitis).
Voedselallergieën kunnen leiden tot jeuk als een hond allergisch is voor iets in zijn voeding, meestal een eiwitbron. Omgevingsallergieën worden veroorzaakt door iets in de omgeving, zoals pollen. Het is niet ongewoon dat honden allergisch zijn voor meer dan één ding.
Allergieën bij honden leiden tot krabben, roodheid en terugkerende huid- en oorinfecties als gevolg van een immuungemedieerde en ontstekingsreactie op een allergeen. Voedselallergieën kunnen in sommige gevallen ook maag-darmproblemen veroorzaken, terwijl omgevingsallergieën een seizoensgebonden component kunnen hebben.
Infecties veroorzaakt door bacteriën of gist zijn een andere veel voorkomende oorzaak van krabben. Hoewel kleine hoeveelheden bacteriën en gist van nature aanwezig zijn op de huid van honden, kan een overproductie van een van beide leiden tot een infectie. Huidinfecties kunnen pijn, ongemak en jeuk veroorzaken bij honden. Malassezia, een soort "ontluikende gist", is een veel voorkomende boosdoener voor oorinfecties. Huidinfecties, of ze nu worden veroorzaakt door bacteriën of gist, gaan vaak gepaard met roodheid, zwelling, huidlaesies zoals puisten en korsten, gekleurde afscheiding en een vieze geur.
Verschillende factoren kunnen leiden tot een huidinfectie. Trauma of verwondingen aan de huid (inclusief brandwonden, beten, zelfverwonding door krabben, enz. Honden met immuungemedieerde ziekten of honden met een verzwakt immuunsysteem kunnen vatbaarder zijn voor huidinfecties. Rasspecifieke aanleg, anatomie en genetica kunnen ook een rol spelen. Tot slot leiden onderliggende allergieën en chronische jeuk vaak tot chronische en terugkerende secundaire huidinfecties.
Ringworm (ook bekend als dermatofytose) wordt veroorzaakt door een groep schimmels die bekend staan als dermatofyten en is helemaal geen worm! Dit type infectie komt veel vaker voor bij katten, maar is een andere mogelijke oorzaak van krabben bij honden. Bij honden kan ringworm jeukende laesies veroorzaken met cirkelvormige gebieden van haaruitval, waarbij de onderliggende huid rood kan zijn of kleine korstjes kan hebben.
Onderliggende medische aandoeningen zoals hypothyreoïdie (een auto-immuunziekte die een verminderde productie van schildklierhormoon veroorzaakt) en hyperadrenocorticisme (de ziekte van Cushing; een ziekte waarbij de bijnieren te veel steroïden produceren) zijn geen primaire oorzaken van jeuk bij honden; deze aandoeningen leiden echter wel tot een verhoogde vatbaarheid voor het ontwikkelen van huidinfecties die er vervolgens voor zorgen dat je hond gaat krabben.
Sommige hondenrassen kunnen gevoeliger zijn voor oorzaken van jeuk en vereisen extra zorg en aandacht om een gezonde huid te behouden. Cocker Spaniels, Golden Retrievers en Engelse Bulldogs zijn enkele voorbeelden die bekend staan als meer vatbaar voor oor- en huidinfecties. Het regelmatig reinigen van de oren en huidplooien bij deze rassen kan helpen infecties te voorkomen die kunnen leiden tot krabben en ongemak. Pitbulls zijn anekdotisch gekoppeld aan een hogere kans op het ontwikkelen van voedsel- en omgevingsallergieën, hoewel de onderliggende reden hiervoor niet goed wordt begrepen.
Enkele minder vaak voorkomende oorzaken van jeuk zijn neurogene (zenuwgerelateerde) oorzaken of bepaalde soorten kanker (neoplasie). Bespreek deze mogelijkheden met je dierenarts als de meer voorkomende oorzaken van jeuk zijn uitgesloten.
Omdat er veel oorzaken van jeuk bij honden zijn en veel van die oorzaken resulteren in laesies (abnormale gebieden van weefsel) die erg op elkaar lijken, kan het diagnosticeren van de onderliggende oorzaak meerdere diagnostische tests vereisen.
Eerst en vooral zal uw dierenarts echter een grondige medische voorgeschiedenis afnemen en uw hond lichamelijk onderzoeken. Dit kan onschatbare aanwijzingen geven over de oorzaak van jeuk en kan ook helpen bij het uitsluiten van sommige oorzaken van jeuk. Een gedetailleerde anamnese van de patiënt bevat antwoorden op vragen zoals de leeftijd waarop de jeuk is begonnen, de gebieden van de huid die zijn aangetast, de leefomgeving, de tijd van het jaar waarin de aandoening erger is (seizoensgebondenheid), vroegere en huidige diëten, huidige medicijnen, gelijktijdig bestaande medische aandoeningen, de ernst van de jeuk (pruritusschaal) en eerdere diagnoses, behandelingen en reacties op die behandelingen.
Na een gedetailleerde anamnese en onderzoek kan je dierenarts een of meer van deze diagnostische tests uitvoeren:
Terwijl sommige oorzaken van jeuk bij honden, zoals vlooien, vrij eenvoudig zijn en kunnen worden "genezen" met regelmatige vlooienpreventie, vereisen andere oorzaken, zoals allergieën, beheer op lange termijn en regelmatige controles bij je dierenarts. De volgende methoden worden vaak gebruikt om pruritus te voorkomen en anti-jeukoplossingen voor honden te bieden:
1) Supplementen: Omega-3 vetzuren (zoals die in visolie) en probiotica hebben aangetoond een gezonde huid te bevorderen, ontstekingen te verminderen en huidinfecties te voorkomen, vooral wanneer ze samen met andere behandelingen worden gebruikt.
2) Dieet: Vermijd veelvoorkomende eiwitallergenen zoals kip en rund of overweeg het voeren van een hypoallergeen dieet op recept (gehydrolyseerd eiwit, beperkt ingrediënt of nieuw eiwit). Een zelfgemaakt dieet kan ook worden gebruikt, maar moet worden samengesteld onder leiding van een veterinair voedingsdeskundige.
3) Vlooienpreventie: Als je een jeukende hond hebt, gebruik dan het hele jaar door een door de dierenarts voorgeschreven vlooienpreventie op alle huisdieren.
4) Medicijnen op recept van uw dierenarts zal afhangen van de diagnose, maar kan antibiotica, antischimmelmiddelen, steroïden, immuunonderdrukkers (zoals Apoquel®), allergeenspecifieke immunotherapie (ook bekend als allergie-injecties) of biologische middelen (zoals Cytopoint®) omvatten.
5) OTC-opties zoals Benadryl (antihistaminicum) kan helpen om milde allergie symptomen te verlichten, maar mag alleen worden toegediend onder begeleiding van een dierenarts.
6) Lokale remedies kan worden aanbevolen door je dierenarts om meer gelokaliseerde gebieden van infectie te behandelen en jeuk en ontsteking van de huid te verminderen. Dit kunnen anti-jeuk sprays, zalven of medicinale shampoos.
7) Alternatieve therapieën zoals acupunctuur en fytotherapie (het gebruik van planten en kruiden) zijn gebruikt om jeukende huid en allergieën bij honden te behandelen.
8) Veranderingen in levensstijl zoals het vermijden van allergenen, het afvegen van de poten van je hond nadat hij van buiten komt en regelmatige verzorging en reiniging van de oren kunnen ook helpen om jeuk als gevolg van bepaalde omgevingsallergieën te voorkomen.
Hoewel overmatige jeuk en krabben ongelooflijk frustrerend kunnen zijn voor de eigenaar en veel ongemak kunnen veroorzaken voor uw hond, zijn er veel opties beschikbaar om de veelvoorkomende oorzaken die hierboven zijn besproken te helpen voorkomen en behandelen. Vergeet niet dat een goede diagnose van de onderliggende oorzaak heel belangrijk is om verlichting van jeuk voor je huisdier te krijgen, vooral als het probleem ernstig is en niet lijkt op te lossen.
Bepaalde ectoparasieten, zoals vlooien (en vlooienvuil) en luizen, zijn met het blote oog te zien. Als je iets hiervan ziet of vermoedt, moet je naar je dierenarts gaan voor een voorgeschreven preventief middel en ook om te bespreken wat de beste manieren zijn om je huis schoon te maken en te desinfecteren. Er zijn verschillende mogelijkheden voor preventieve middelen, waaronder topische middelen, kauwtabletten die maandelijks of elke 3 maanden worden gegeven en zelfs halsbanden met medicatie. Preventie het hele jaar door wordt aanbevolen. Bespreek de verschillende opties met je dierenarts om te bepalen welk preventiemiddel het meest geschikt is voor jouw huisdier.
Als uw hond jeuk heeft maar er zijn geen vlooien of luizen geïdentificeerd als de oorzaak, kunnen supplementen een geschikte eerste stap zijn om te proberen de jeuk bij uw hond te verminderen. Als u merkt dat uw hond roos of een droge huid heeft, zijn Omega-3 vetzuren een geweldige manier om de natuurlijke barrière en oliën van de huid te ondersteunen. Probiotica is ook aangetoond dat het gezonde bacteriën op de huid verhoogt en infecties vermindert. Beide zijn uiterst veilig om te geven en vereisen geen recept. Baden met een anti-jeuk of aloë-havermout shampoo kan milde tot matige jeuk verminderen. Hoe verleidelijk het ook is, vermijd het om uw hond te veel te baden - dit kan hun natuurlijke oliën wegnemen en het probleem verergeren. Als je hond ernstige jeuk heeft of tekenen van een huidinfectie vertoont, moet je naar je dierenarts voor behandeling.
Als een onderliggende voedselallergie wordt vermoed, probeer dan een ander dieet of een dieetproef. Er zijn verschillende diëten op de markt om huidproblemen bij honden aan te pakken, waaronder voorgeschreven hypoallergene diëten (gehydrolyseerd eiwit, diëten met beperkte ingrediënten of nieuwe eiwitdiëten) die minimaal 3 maanden moeten worden gevoerd (zonder extra traktaties of voedingsbronnen) om een voedselallergie definitief uit te sluiten. Omdat kip en rund vaak de twee meest voorkomende eiwitbronnen zijn die in verband worden gebracht met voedselallergieën bij honden, is een overgang naar een dieet met een alternatieve eiwitbron zoals eend, kalkoen, lam of zalm een goede plek om te beginnen. Als je ervoor kiest om een zelfgemaakt dieet voor je hond te maken, doe dit dan alleen onder begeleiding van een dierenarts-diëtist, want het in balans brengen van zelfgemaakte diëten is uiterst belangrijk en slecht uitgebalanceerde diëten kunnen tot ernstiger problemen leiden. Elke dieetverandering moet langzaam gebeuren, over een periode van minstens 7 dagen, omdat een abrupte dieetverandering kan leiden tot maag-darmstoornissen (braken en diarree) bij uw hond.
Benadryl (difenhydramine) kan nuttig zijn voor kleine allergische reacties (zoals lichte netelroos of een milde reactie op een bijensteek) of incidentele bovenste luchtwegallergieën zoals niezen en tranende ogen. Benadryl is gewoonlijk geen geschikte langetermijnoplossing voor jeuk bij honden en zal waarschijnlijk niet effectief zijn tegen chronische oorzaken van jeuk of ernstige allergieën. Bijwerkingen kunnen matige sedatie omvatten.
Benadryl kan elke 8 tot 12 uur (via de mond) worden gegeven om jeuk te verminderen die gepaard gaat met milde allergische reacties of allergieën. De werkelijke dosis is gebaseerd op het gewicht van je hond, dus raadpleeg altijd je dierenarts voordat je het middel geeft.
Als je hond overmatige jeuk heeft (bijvoorbeeld als de jeuk jou en je hond 's nachts wakker houdt), het niet vanzelf is verdwenen na een paar dagen, of als je tekenen van een huidinfectie ziet (laesies, roodheid, striemen, bultjes, afscheiding of geur), is het tijd om hem te laten onderzoeken door een dierenarts. Hoofdschudden, stinkende oren of overmatig krabben aan de oren kan duiden op een oorontsteking die ook door een dierenarts moet worden onderzocht.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29067183/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15206474/
Small Animal Dermatology, Kinga Gortel DVM, MS, Dipl. ACVD, VSAC 463: Western College of Veterinary Medicine, november 2014
Small Animal Medical Differential Diagnosis, Mark S. Thompson, DVM, Dipl. ABVP, tweede editie, 2007
The Small Animal Veterinary Nerdbook, Sophia Yin, DVM, MSc, derde editie, 2010
CYTOPOINT® - Werkingsmechanisme (De jeukcyclus) | Zoetis UK
https://veterinarypartner.vin.com/default.aspx?pid=19239&id=4952556
Diagnostische Aanpak van de Pruritische Hond
5 Artikelen
4 Artikelen
3 Artikelen
5 Artikelen
NL 
EN 
DE 
FR 
ES 
IT 
UK 
DA 
PT 
SE 
SL 
GR 
HR 
SK